Referenties

Waardering: 5 uit 5.

Mijn naam is Bob-Jan Dietrich, 56 jaar en ik heb een incomplete dwarslaesie. Na een vierde operatie aan mijn ruggenmerg in de afgelopen dertig jaar, ben ik sinds eind december 2020 in een rolstoel beland. Met zeer beperkte kracht en dieptegevoel in mijn benen, beperkte rompfunctie (o.a. van mijn buikspieren) en weinig energie begon ik vol goede moed aan mijn revalidatieproces. Na een zinvolle en intensieve periode in een revalidatiecentrum gerevalideerd te mogen hebben, was mijn revalidatietijd daar ‘op’. Jammer, maar het is begrijpelijk als de vraag naar ‘revalidatietijd’ groter is dan het aanbod. Ik kreeg van het revalidatiecentrum oefeningen mee en ging zelf op zoek naar een fysiotherapeut en/of een sportschool om mijn revalidatieproces voort te zetten. 

Voor mijn gevoel ben ik voorlopig nog niet klaar met mijn revalidatieproces (ik boek immers nog steeds vooruitgang). Met veel enthousiasme ben ik met de verkregen oefeningen (en sportschoolapparaten) aan de slag gegaan. Op zich ging dat best goed, maar ik miste de feedback van de therapeuten van het revalidatiecentrum. Ik had op een gegeven moment geen flauw idee, of wat ik oefende ook goed of averechts uitpakte ten behoeve van de verbetering van mijn balans, het goed kunnen staan of het al dan niet met hulpmiddelen kunnen lopen.

Toen kwam ik met Nienke in contact. Na een uitgebreid en prettig gesprek over mijn doelstellingen, heeft Nienke voor mij een programma opgesteld, hetgeen ook gaandeweg op mijn behoeften en mogelijkheden wordt bijgesteld. Twee tot drie keer per week bezoekt Nienke mij thuis om mijn ledematen en rugspieren ‘los’ te maken, om vervolgens allerlei bewegings- en loopoefeningen met mij te doen. Tussen de afspraken met Nienke door, oefen ik de door haar gegeven oefeningen zelf. Tijdens onze afspraken, worden door Nienke bij het doen van mijn oefeningen ‘de puntjes weer op de i gezet’. Zo oefen en train ik de juiste bewegingen en merk ik, al lopende nog steeds vooruit te gaan. Het succes van de vooruitgang van mijn bewegingen, zit ‘m vaak in het richten op een klein detail. 

Naast mijn doel om stukken te kunnen lopen, heb ik als doel zelfstandig te kunnen sporten. Voor mij is dit om met mijn vrienden te kunnen golfen. Doordat Nienke veelzijdige sporttrainers- en coachervaring heeft, biedt Nienke mij, om dit doel te kunnen bereiken, naast de balans- en loopoefeningen ook specifieke oefeningen gericht op het slaan van golfballen. Dit is, voor mij, ook Nienke haar extra toegevoegde waarde: naast het mij helpen in het dagelijks leven beter te kunnen functioneren, het voor mij toegankelijk maken van het beoefenen van de door mij gewenste sport.😊

Waardering: 5 uit 5.

Mijn naam is Willem-Aart Vlug, ik ben in 2011 op mijn 40ste verlamd geraakt aan mijn linker onderbeen na een ongeluk op het hockeyveld. Ik had hierbij naast een slagaderlijke bloeding ook een volledige spierafscheuring (ook kruisbanden) en een totale afscheuring van mijn grote zenuw in mijn knie opgelopen. De artsen konden na dit ongeluk en de vier operaties die ik moest ondergaan, gelukkig mijn been behouden. Na een lange periode in het ziekenhuis (6 ½ week) en daarna een revalidatie in De Hoogstraat (4 ½ maand intern, daarna dagbehandeling), was ik weer enigszins mobiel in mijn rolstoel en kon ik mij met krukken voortbewegen. Ik was altijd een vrij actieve sporter (voor het ongeluk) Squash, hockey, golf, skiën en schaatsen, alleen hier leek een behoorlijke kink in de kabel te zijn gekomen door het opgelopen letsel en het ontbreken van o.a. kruisbanden en gevoel en functie in mijn been. Ik ben langzaam weer in aanraking gekomen met het sporten. Eerst met krukken erbij daarna weer los staand. Wel altijd mijn knie goed ondersteund met een sportbrace van Össur. Golfen had ik al weer redelijk snel onder de knie. Maar mijn grote passie lag toch wel bij het weer kunnen skiën. Uiteindelijk heeft Nienke mij zo gek gekregen dit weer te proberen op de echte sneeuw. In beginsel de ondersteuning van Nienke op de SnowWorld piste van Zoetermeer. Daarna zelf zonder angst op de echte pistes in Oostenrijk. Dat eerste moment weer in de echte sneeuw en dan boven aan het begin van die afdaling staan…., leek op dat moment doodeng. Maar met de zekerheid die ik had gekregen door de begeleiding van Nienke, wist ik dat het wel goed zat. Ik ben Nienke nog elke wintersport vakantie enorm dankbaar dat ik weer met mijn gezin en vrienden samen kan skiën. 

Plaats een reactie